محمد دين و ايمانم تويى تو                         محمد نور رحمانم تويى تو

ربيع اول ربيع گشت با وجودت                    نبوت با رسالت تار و پودت   

 محمد رحمة للعالمينی                               شفيع در روز محشر مسلمينى

محمد منتهاى حق اليقينی                           رئيس انبياء و مرسلينى

محمد شاه مردان خداوند                            زمين و آسمان مدحش نمايند

محمد از ملائكها جلو راند                          سلام بر رب خويش از جان و دل راند

محمد وصف تو گويد خداوند                       حسودان چشمشان كورند كورند

محمد نور عين هر مسلمان                        كنار عرش كرسی نزد رحمان

محمد خلق و خويت هست قرآن                  محمد بوى تو ورد است و ريحان

محمد عشق تو عشق است به رحمان          شب معراج به حق گشتى مهمان

شبی از دوریش کنج مکانی                         به خود پیچیده بودم چون کمانی

به هر سوزی که از قلبم بر امد                     بسوزاند این تن بی جان و فانی

تن سرکنده پرپر میزنم من                            نمایان گشت اخر جانفشانی

چنان آهی که از دل برکشیدم                         صدایش میرود تا کهکشانی

به اسمهایش که چون مروارید شب               گرفتم خو و انس اندر نهانی

ملائک گر شنیدید سوز دل را                        پیامم را برید فی الحال و انی

به یکدل بیم و دیگر آرزو را                        ز مقبولی او مرفوض نمانی

جدا افتاده از بنیاد خویشم                            در این خاکی که باشد جنس کانی

مجسم گشت در اعماق قلبم                          سبک بالا بلند ابرو کمانی

نمودم التماس با بیم و اندوه                        کزاین دلمرده هم غافل مانی

همش باریده ام خون بر جبینم                     زهجرانت بسر بردم جوانی

شمارم لحظه ها از بهر وصلت                     رهایم کن ازین دنیای فانی

بگفتا گر بخواهی کام دل را                         به اوراد شب و سبع المثانی

تمرکز کن تمام کوششت را                          زاحوال درون جاهل نمانی