" بهاری bahari " پنیرک

پنیرک ، گیاهی است علفی که به صورت خودرو در بسیاری از نقاط می روید . معمولاً برگ آن را پخته و میل می کنند . از مهم ترین اثرات گزارش شده ی گل پنیرک می توان به مواردی چون ضد درد، ضد التهاب، ضد عفونی کننده، قابض، ملین، ادرار آور، خلط آور و مقوی رحم اشاره کرد.

گل " حِسک " hesk

" حِسک " یا گلرنگ، گیاهی است یک ساله ، دارای برگ های بیضی شکل و گل های نارنجی رنگ که گل های آن را پس از خشک کردن ، نرم می کنند و بر روی نان می زنند ( در زروان برای تزئین تافتون از آن استفاده می کنند ) و گاهی به جای زعفران هم به کار می برند .
" حِسک " دارای دانه های ریز سفید رنگی است که از آن روغن می گیرند و حاوی پروتئین بالایی است و به صورت تنقلات هم مصرف می شود .
در زبان فارسی به آن کاجیره ، کاژیره ، خسک ، خسق و ... می گویند .

تفتون taftoun

   مواد لازم برای تهیه ی تافتون محلی : آرد سفید یک کیلو ، روغن مایع 100 گرم ، مایه خمیر ( خمیر ترش ) دو قاشق غذا خوری سر پر ، نمک ، رازیانه و هل به مقدار لازم
مایه خمیر را با یک لیوان آب ولرم مخلوط کرده و به مدت 10 دقیقه کنار می گذاریم . سپس همه ی مواد بالا را با هم مخلوط کرده ، آب ولرم را کم کم اضافه می کنیم تا خمیر سفتی بدست آید . روی خمیر را به مدت نیم ساعت می پوشانیم تا ور بیاید و حجم آن دو برابر شود . آن گاه از خمیر به اندازه ی یک نارنگی بر داشته آن را صاف می کنیم و می گذاریم تا دوباره ور بیاید . فر را روشن کرده ، روی تافتون ها را با زرده ی تخم مرغ که به آن زعفران اضافه کرده ایم ، کنجد و گلرنگ " گل حسک " تزئین می کنیم و به مدت نیم ساعت در فر گذاشته تا پخته و برشته شود .

باقله مخو زهری اَبش

عاشق دت شهری اَبش...

خریزی kharizi و تُرشَtorosha

دو نوع سبزی خوردنی و بسیار خوشمزه و پرطرفدار که در دشت ها و کوههای منطقه ی لارستان می روید .

مَهیاوه ، مَهوِه یا مَهیه   mahyaveh _ mahvah_ mahyah

   غذای مردم لارستان عبارت از: نان گندم ، جو ، ذرت ، گوشت ، خرما ، پلو و چلو است. در لار و لارستان مربای مَهوِه را فقیر و غنی می خورند. در زبان عربی به آن "صحنات" و در فارسی "ماهی آبه" گویند. در لار معروف است که مهوه از اغتراعات مادر گرگین میلاد است که پادشاه قدیم لارستان بوده است.

مهوه در واقع مربای طبی است که در قدیم اطبا و حکمای پیشین لار دستور ساخت آن را به مردم داده اند.

   خاصیت مهوه از این قرار است که گرم و خشک و با رطوبت باشد و برای ذکاوت و تیز هوشی و هضم شدن غذا در معده و تقویت کبد و طحال و قوه ی باه و جهت فلج و درد کلیه مثانه و ریزش سنگ کلیه مفید است، ولی برای مردمی که حرارت مزاج هستند، سبب سوختن خون و تشنگی است...

برگرفته از کتاب تاریخ لارستان

*طریقه ساخت مهیاوه در ادامه مطلب

پیشی  Pishi

پیشی نوعی دسر که با آگار آگار، شکر، زعفران، گلاب و هل تهیه می گردد.

آگار آگار نوعی ژلاتین به شکل قطعات باریک نازک و شفاف، بدون طعم و بو است که منشا گیاهی داشته و از عصاره چند نوع خزه و جلبک قرمز گرفته می شود. دارای مواد معدنی و ید است و چون دارای پروتئین هم می باشد بایستی در جای خنک نگه داشته شود.

اَخور  Akhor

اَخور یکی از تنقلات مورد علاقه ی لارستانی هاست که تلخ و غیر قابل خوردن است.

برای شیرین کردن اَخور ، آن را در ظرفی ریخته و به آن آب گرم و نمک می افزایند و سپس در جای گرم نگه می دارند. هر روز آب آن را عوض می کنند تا تلخی آن از بین برود. در روز چهارم، شیرین و قابل خوردن است.