بارالها بارالها باراله                                   عشق خدا اول خدا اخر خدا

عشق خدا عاشق خدا معشوق خدا                  کعبه و میخانه و مقصود خدا

ظاهر و باطن لطیف و نور تویی                    کعبه را دل از ازل منظور تویی

عشق تویی ایمان تویی درمان تویی               لذت هر دو جهان و جان تویی

سقف کاخهای گدائیم عرش توست                 قلب ناچیز خدائیم فرش توست

چون دمیدی روح خویش در کالبدم                عطسه و شکرت نمودم ای صنم

من به درگاهت بنالم روز و شب                     در هوایت بی قرارم روز و شب

سر ز کویت بر ندارم روز و شب                   بیقرارم بیقرارم بیقرارم روز و شب

قاضی از هر دو جهان دل دور دار                 چون نظر داری به سوی زلف یار

در نظر بازی به سربازی رسی                     غیر معشوق بی نیازی میرسی

چون به سربازی رسیدی زنده ایی                          علم کن با لطف حق یابنده ایی

یفتح ابواب السماء با یک نظر                               گر عدو شمشیر زند بر فرق سر

بعد ارض و هفت سماء بحر است و بحر                  بعد از ان زیبا صنم اید نظر

آه چه وجه و آه چه بو با کر و فر                           خود گهر رویش گهر بویش گهر

غرق دریای نگاهش میشوی                                 مست وشیدای صدایش میشوی

در هوایش صاف و بیغش میروی                          بر علایق مینمایی رهبری

در هوای ماهرخ بالانشین                                    دشمنان و رهزنان دارند کمین

دست بردی دست نوازی میدهد                             دل بدادی دلنوازی میدهد

کنز مخفی از ازل جوینده ایی                               چون بدنبالش روی یابنده ایی

حال به آغوشت رسیدم لحظه ایی                          همدمی کن همدمی کن همدمی

قاضی از هر دو جهان دل دور دار                        عشق و عاشق زنده شد با لطف یار