هو العالم

گفتگو ویژه وب سایت صدای زروان با حاج عبدالرحیم روئین تن

در ابتدا بر خود لازم دانستم تا به سوالی که خیلی از بازدیدکنندگان از ما می پرسند پاسخ دهم:

    همه ی گفتگو و مصاحبه ها بین ما و مصاحبه شونده به زبان اچمی صورت می گیرد و پس از آن به دلیل اینکه همه کاربران بتوانند از این مطالب استفاده کنند آن را به زبان فارسی معادل سازی و بر می گردانیم. لازم به ذکر است برگردان به فارسی بصورت تحت لفظی -کلمه به کلمه- صورت نمی گیرد، بلکه آن صحبت ها را با جمله بندی و نگارش صحیح در اختیار شما قرار می دهیم.

به دلیل حجم زیاد و نا تمام ماندن گفتگو، این مطالب در چندین بخش روی سایت قرار خواهد گرفت.

در بخش اول بصورت مختصر و جامع به تاریخچه زروان خواهیم پرداخت:

متن گفتگو در ادامه مطلب

   روستای زروان ابتدا بین زروان و دشتی کنونی ساخته شد. نزدیک به آب انبار مشهور به "برکه آلی مَدَسَنی" که در حال حاضر نیز وجود دارد. در آن زمان روستای دشتی-کنونی-  وجود نداشت. زروان پس از سال ها و بعد از متروکه شدن به "زروان خرابه" مشهور شد.

 زروان کنونی از تلفیق دو زروان و بدین صورت بوجود آمد;

 اهالی زروان خرابه; قبل از دوران صفویه از "کلات کَنگُش" -در نزدیکی روستای خلور کنونی- به زروان خرابه آمدند و آن را بنا کردند. پس اصالت ساکنان زروان خرابه به "کلات کَنگُش" باز می گردد.

 زروان کنونی; پیشینه تاریخی زروان کنونی به دوران صفویان -ظاهرا شاه اسماعیل صفوی- باز می گردد.در آن زمان گروهی از منطقه «زرغان» یا «زرقان» فارس به زروان کنونی کوچ کردند. این گروه مهاجر متشکل از  ۳ برادر بنام‌های «حاجی میر» ، «کرد میر» و «شهر میر» بود. روستای زروان کنونی را این 3 برادر بنا نهادند.آب انباری  به نام "برکه کرد میر" نیز در زروان وجود دارد.

اهالی زروان خرابه و منطقه ای نزدیک به شهر خور به نام " پَدِز " نیز پس از رونق زروان به این روستا مهاجرت کردند. از اقوامی که از " پَدِز خور" به زروان مهاجرت کردند می توان به قبیله "شریفی" ها اشاره کرد.

* روستای گود مسجد نزدیک آب انباری مشهور به "برکه گِرِن" : این روستا از تجمع قبایل مختلف بوجود آمده بود. خیلی ها آن را جزئی از تاریخچه زروان کنونی می دانند، ولی لازم به ذکر است که هیچ قومی از گود مسجد به زروان کنونی کوچ نکردند.

در بخش دوم به رئیس ها، کدخدایان و اعزای انجمن روستا از ابتدا تا انتها خواهیم پرداخت.